Amma Velakin Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

AMMA VELAKİN
Türlü, türlü nimet vermiş Yaratan,
Peynir beyaz, Yoğurt beyaz,Süt beyaz.
Ne güzel donatmış, arz'ı donatan,
Mahlukat içinde, şükreden bey az.

Kalıbına aldanıp insan sanırsın amma,
Ne akıl var, ne izan, kalp yoksunu budala.
Libasa değer verip görünüşe aldanma,
Bir ağaç kakan gibi zarar verir bu dala.

Uzun boylu, Saçı ak, yüzü keçi sakallı,
Omuzunda tonlarca olduğu halde günah.
O kadar masumane duruyorki zavallı,
Gönülden pişman olup, eylemedi bir gün ah.

Afakanlar basıyor bunları düşündükçe,
Alnımdan boşanıyor, kaplıyor ter sinemi.
Elinde kırık asa, yüzünde kara peçe
Gittiğini bilmiyor, Mersine tersinemi.

Kul Müçtehit neylesin kulun avanağına,
Beyazları kuşanmış kış gününde yaz arar.
Bilmiyor ki şeytanın yakalanmış ağına,
Kılını kırka yarar, verir asma ya zarar,
İsmet Murat(Müçtehit)
Tüm.San.Der.
İç Anadolu Bölge Sorumlusu
Genel Başkan Yardımcısı
BABA HABER GAZETESİ
Ankara Haberler Müdürü