Sus Gönlüm Şiiri - Süreyya Görür

Yorgun düştüm yine
Fırtınalı geçen bir günün ardından
Yine masallar anlattım kendime
Avuntulara sarıldım
Hazmedemedim hala yaptığını
Yastığıma sarılıp kokuna değil
Sesim çıkmasın diye ağıdıma bastırdım

Koca bir yalanın içinde
Onca zaman...
Sol yanımda öyle bir acı var ki
Ah etmeye bile mecali yok
Sancısı gayretullaha ulaştı

Bunları yapan sen olamazsın diye düşündüm
Böylesi "zalim" bu dünya da varmıydı
Yine hayretime dolandı

Ne kalbim rahat bırakıyor beni
Ne aklım
İkisi de koca bir kavganın içinde
İkisi de aynı safta
Senin karşında
Yine de anlaşamıyorlar l
Beni arada bırakıyorlar

Geceler sabahla kavgalı
Yastığım benle
Gözlerim uykuyla kavgalı
Aklım kalbimle
Herkes kızgın birbirine

Öyle karışık duygular içindeyim işte...

Çığlık atıp susasım
Haykırmak isteyip yutasım var
Ölüp ölüp bin kez dirilesim
Sevip sevip öldüresim var
Düşünüp düşünüp unutasım
Ağlayıp ağlayıp küfredesim var
Dilime adını aldığım için
O Dili de koparasım var

Öfkem mi sevgimden büyük
Yaptığın mı beni aşıyor

Yakana yapışıp "yakıştı mı yaptığın" deyip çekip gidesim var

Sonra...
Sonra diyorum sus
Sus gönlüm
Sus kalbim
Sus!
Ne aklına ziyan etmeye değer
Ne kalbini hüzne boğmaya
Sus!
Sus ve bak yoluna
Değmez gönlünü yormaya

26/09/2024
Süreyya ✍️