Süreyya Çetinkaya Şiirleri - Şair Süreyy ...

Tehlike çanları çalıyor
Uzaylıyız diye cinler geliyor
İnsan neslini yok etmek için mi?
Zaman tersine dönüyor.

Bizim doyumsuz

Bir hiç idim
Hiç gibi yaşadım
Örf, adet, dini
Bilmeden yaşadım.
Yedi yaşından beri
Hep onu aradım

Vatan için
Şahadet şerbetini içtik
Siz ağlamayın
Analarım, babalarım
Biz ölmedik
Cennetlere göç ettik,

Millet uyandı
Ayağa kalktı
Cumhuriyet aşkı
Cumhuriyet kazandı

Su akar yolunu bulur

Her dilden, zerreden, nesneden
Nameler seni söyler.
Yerler de gökler de
Her ikisi arasında olanlar
Seni yâd edip zikreyler
Bütün güzelliklerin.

Rahman rahmanidir özü,
Nur’u Muhammed özün.
Nerde ararsın sofu, sen Allah’ı
Aşktır aradığın tanrı
Hakikatini tanı.
Bulduysan onu

Dinle küreyi arzın sesini,
Dinle yolcu dostum
Âlemler sende dürülü.
Nesnelerin zerrelerin namelerini,
Seslerini dinle
O yüce ruhun

Gelmişiz bu âleme
Bir şey bilmeyi bilmeyi
Alet olmuş kimi iyiye kimi kötüye,
Geçiyor ömrümüz kâh güle kâh ağlayı
Kim istemez a Mevla’m, iyi olmayı.

Meğer ahrete dünya ile köprü imiş.
Bu bedenlerle gelen O, giden O.
Her zerreden zikredip gören O.
Her nesneden görünen O.
Âşık da Maşuk da O.
Teni, canı, kanı, O.

Ne kadar aciz bir cahil olduğumu bilin
Bir Hiç’im
Sakın bu acizi kayıtlamayın
Bir ben var benden içeri
İçimdeki Efendi
Bütün yaratılanların sahibi