Süreyya Çetinkaya Şiirleri - Şair Süreyy ...

Allah’a sıdk ile bağlanan
Kalmaz darda,
Kulları zayıf, aciz,
Düşer hataya,
Tövbe edip yalvar Allah’a.
Bütün yollar ona gider.

Hırs imiş doğrudan saptıran
Kendine yaptığı zulüm insanın
Uyan! Gafletten ey insan!
Gaflet imiş bizi yanıltan
İki cihanda dalalete düşüren
Sonunda olursun pişman.

Damlalar ile zuhurun
Âdem olup göründün
Türlü libaslara büründün
Bana benden yakınsın
Ben ben değilem, sensin
Vücutlarda gizlenirsin.

Bütün canların
Yeni yılını kutlar
Dünyaya huzur ve barış getirir
inşallah…
Dilerim,
Dünyanın birlik ve barış yılı olsun

Onu hep aradım yerlerde göklerde
Hep ve her yerde onu aradım
Meğerse bende gizlenmiş
Her halimi seyredermiş.
Ağladım benimle ağladı
Güldüm benimle güldü.

Dost bugün sır kapısını araladı
Kimi anladı, kimi yalanladı.
Kimi gönlümü yaraladı.

Haktan geldi kelam,
Süreyya söylemez yalan.

Veriyor her gün bu gönlüm
Bana türlü azap
Nice olacak benim halim Ya Rab
Gönlümün verdiği ızdırab
Ne olacak halim Ya Rab.

Gam ile yoğrulmuş balım
Canan üstünde bir şalım
Odur tenim, canım, kanım
Diler verir toprağa şalım

Emanet verdi bana canın

Dal… Gönül, dal… Ummana,
Benliğinden geçmedikçe insan
Olamamış ne inci ne de mercan.
Arzularsan cemali,
Veremezsen o canana canı
Ölmezden evvel ölmez isen…

Göster cemalini göreyim
Ya Dağîm..
Kalmadı halim sana malum,
Ya Dağîm..
Sen var iken kimlere yalvarayım
Ya Dağîm.