Şule Aydemir Şiirleri - Şair Şule Aydemir

Merhaba,

Hayatımızda üç kişiyi asla değiştiremeyiz:

Annemizi, babamız ve çocuğumuzu….Hepsinin acısı en ağrılısı..hepsinin sevigilerinin büyüklüğü gibi..

Şu cümle küçüklüğümden kalmadır;
–isyan etmek olmaz, kötüyü çağırırsın, sessizce kabullen..

İstanbul’ da yaşıyorum Türkiye‘ nin en büyük şehrinde ve bu cümleyi kurabilecek haddeye ulaştım. Vaziyetimiz, hani sık sık derler ya;
-Allah kimseyi hastanelere düşürmesin… hallerinde.

Tam yeni oturmuştum yüreğim ağzımda;
–Hadi git…(!)
diyordu hınzır. Yüreğimi bu sözlerinin acıtacağını sanıyordu…neler görmüştük oysa neler..

Bir de ağlasa tastamam olacaktı tablo… Biliyordum, ki yaşamıştım evvelden. Yalnızın rolünü yalnızken yapmak acıdır, acıtır daha çok. Çoğu da bunu bilirde bilmezden gelir. Gidip yanına dizlerimin üzerinde çömeldim, yumruk yaptığı ellerini öptüm, öptüm arka arkaya. Başımı yavaşça kaldırıp gözbebeğine gözlerimi kilitledim. Yanaklarımızdan eş zamanlı ılık ıslak yollar açıldı, sonra çağladılar ama sessizce. Sonunda tamamlanmıştı tablo.

http://www.antoloji.com/grup/cagri-duyuru-ilan-aktivite yazarak bu gruba daha hızlı ulaşabilirsiniz


Grup Tanımı
Bu grubun içinde olduğu kategoriler: Kültür Sanat, Şiir, Yaşam
---

Merhaba arkadaşlar!

06 Kasım 2004 Cumartesi saat 18.00'de, Mis Sokak'taki Şarlo Kafe'de gerçekleştireceğimiz LS'nin 3. toplantısına aşağıdaki kişiler, kesin olarak katılacaklarını belirtmişlerdir: (03 Kasım 2004 itibariyle)

1. SELÇUK ERAT / Grafik Tasarımcısı
2. ŞULE AYDEMİR / Medyatek Yayın Grubu, Reklam Müdürü

__________sıvırya balat;
______________sensizken senli zamanları yaşamak

___________misketlerin çamur olmuş dediler
misketlerim çamur!
hiç çamurda oynamadım ki
kumlardaydım
gömüldü belki
hiç batmadı ki!

ben gidiyorken yolum üzeri
yolundan saptı çıktı desinler
seviyorken deli divane yari
başka sevdalara baktı desinler

bir güzel uğruna kendimden geçtim

ekmek kırıntıları gibi
yarım kalan hayatların iftirası
ıkınılarak dünyaya gelir
kim bilir kimin ıvırzıvırları

can pazarında ibrişimler

gül bahçesindeyim
bülbüller büzülür
kafalar harman

annem sever çünkü beni
kimseyi kendime yakıştıramam