Şule Aydemir Şiirleri - Şair Şule Aydemir

değme mutluluklara taş çıkaran
parmakların arasından kayan kum taneleri
bir elveda!

ağlayandır
sahipken sahip olunmamışlar için

dündü

ah ki
geceydi

şiirim çoştu

kahramandı söylediğin sözler
bir de eylemlerine uysalardı eğer
savaşçı dokunuşların vardı
hiç kimse aynı yerlere
dokunamazdı
gözlerindeki ihaneti görmeseydiler

dun gıbı hatırlıyorum

mutlulukla
eziyet eder insan kendine
tuhaf
bir

gel diyorsun
gel diyorsun amma
düşüncelerimi çarptığım
zifiri karanlık duvarlara
çarp parçala beni düştüm ya

ekmek kırıntıları gibi
yarım kalan hayatların iftirası
ıkınılarak dünyaya gelir
kim bilir kimin ıvırzıvırları

can pazarında ibrişimler

kalk gidelim diyor zaman
karıncalar iniyor bacaklarına
biliyorsun
gülümseme yerleşiyor dudaklarına
kaç basamak çıkıp geldin bu ana
düşünüyorsun

düşünmeler de
garibanım yarım kentli çiftçi
hasat zamanına ne kaldı şurada hani
adını koyamadığı tadını bilemediği
bir şeyler ekmiş tarlasına emektar alın teri
düşünmeleri bu seneyi hazanda kaldırıp

an acıyla
döndüğün
sonun başına
her başlangıç
bir sondur oysa

ah!
o yaşayamamak
hafifliğinde ağırdır

eller soğuk
eller buz