Şükrü Topallar Şiirleri - Şair Şükrü Top ...

Yaradandır Allah, güzel yaratır,
Bak yaradılana, gör Yaradan'dır.
Her çirkin de güzel bir taraf vardır,
Güzel bakmasını bilmek asıldır.

Gözler baktığını görür zahiri,

Milyarca yaratılmış canlı, cansız mahluk var,
Yaratılışta gaye, hepsinde bir amaç var.
Emre hazır, amade, insanlığa hizmet var,
Hikmetten ibreti al, haydi! Davran vakit dar.

En büyük nimet akıl, vermiş sana Allah var,

Et, kemikten ibaret insanın ruhu da var,
Mutluluk denilen şey; haz duyulan ruh hali.
Sürekli mutluluk yok, kısa mutlu anlar var,
O anları uzatıp, tadını çıkarmalı.

Mutlu insan hayale dalarak, uçar gider,

Gözlerim gözlerinden aşk mesajını alıp,
Kollarıma kendini bırakıp, uzanıpta,
Hafifçe kulağına aşkı fısıldadıkça,
Dilimizden hiç düşmez, tükenmez bu şarkılar.

Mehtaplı geceleri seninle seyre dalıp,

Ayrılık rüzgar olup; amansız esti, geçti.
Kuru yaprak yerine savurup bizi seçti.
Gelen, geçen her mevsim gelirsin ümitlendim,
Yazla, kışla, baharla dört mevsim sana geldim.

Bir zamanlar gezerdik; dillerde şarkı, türkü.

Bir varmış, bir yokmuş; masal olmuşsun,
Nerde? Sevenlerin, unutulmuşsun.
Nerde? O şen, şakrak günlerin nerde?
Şimdi gözyaşı var, gülen gözlerde.

Hani? Çevrendeki o dost halkası;

Bir gülüş, bir bakışla sevda ateşi yaktın,
Ateş bu; elbet yakar yakan sen, yaktığın ben.
Ateşin hiç dumanı çıkar, külü kalmaz mı?
İçin için yanarım, söyle! Yoksa bu aşk mı?

Gülüşünün bedeli; kaderim oldu yanmak,

An be an her anı senle yaşarken,
Sebepsiz ayrıldık, bilmem ki neden.
Hasretim yüzüne, görsem ölmeden,
Bir kerecik görün, rüya da olsa.

Güler, oynaşırdık, şaka yapardık,

Zamanı kovalıyor; akrep,bir de yelkovan,
Dur, durak dinlemiyor; geçip, gidiyor zaman.
Gönlümdeki akrepsin, ben aşığın yelkovan,
Aşkın ile yanarak; dönmekteyim durmadan.

Ölüm; zamana uzak, aşkımıza çok yakın,

Canım güzel yüzünü kaplamış hüzün, keder
Yüzündeki ifade beni perişan eder.
Hep gülen gözlerinde, şimdi gözyaşları var
Haydi! Sil gözyaşını, kolların boynuma sar.

Gönlümüzü mest eden öyle hoş bir sedaki,