Şükrü Topallar Şiirleri - Şair Şükrü Top ...

Es rüzgar,canım rüzgar içimde hasretlik var.
Yıllardır haberim yok,bilmiyorum nerde yar.
Esip,geçtiğin yerde bir görürsen haber ver,
De ki: 'Bekliyor seni,boştur gönlündeki yer.'

Özlüyorum saçını,kaşını,gözlerini,

Çağırıyor Mevlana,
Ne olursan gel diyor
Uysana çağrısına
Gelsene Mevlana'ya

Yüzbin kere tövbe et,

Sonbahar rüzgarları yaprakları düşürür,
Hazan mevsimidir bu; insanı hüzün bürür.
Ağaç dimdik ayakta, insan ecelle ölür,
İnsan, ağaç birlikte aynı toprakta çürür.

Her ölü ağaç yeni ağaçlara can katar,

Çocuk aklı; çocukken açardım kollarımı,
Bu kadar seviyorum derdim ana,babamı.
Bir kucaktan,kucağa sevgiyle yoğrulurdum,
Sevilmek güzel şeydi,çocukken ne mutluydum.

Ah! Çocukluk günleri,çocuğa her şey oyun.

Onyedi Ağustos'tu, ikibine bir kala,
Marmara'da ki deprem unutulmuyor hala.
Saat sıfır üç iki uykudayken insanlar,
Yıkılıyor binalar, gidiyor nice canlar.

Ölen ölmüş, korkulu geride tüm kalanlar,

Yüz kerrede yapılsa yüzsüzlere yüz nakli,
Sevinmeyin yüzsüzler; yüzsüzlük kalır baki.

Şükrü Topallar

30. Mart. 2012 İzmit

Redd-i aşkın ile perişanım yar,
Gönlümde gam, hüzün, gözümde yaş var.
Sev! Seni seveni, ağlatma yarı,
Halime güldürme, bakıp ağyarı.

'Benim gönlüm zengin' derdin hep bana,

Kalpte aşk ateşi olup, yakarsın,
Kör kuyuya atıp, sonra kaçarsın,
Ne dönüp bakarsın, arar, sorarsın.
Ateşlerdeyim ben, hasrete sürgün.

Bizim aşkmı böyle, bütün aşklar mı?

Ağlarım, inlerim ah! Hal-i perişanıma,
Ne duyan, ne anlayan olur gelir başıma.
Yalnızlık, çaresizlik dikilirler karşıma,
Mani olamam, seldir akan göz yaşlarıma.

Dört duvar arasında sıkışmışım, kalmışım,

Sevgi, aşka susayan güzelim o gözlerin,
Esrarı, sırlarıyla bakıyor derin derin.
Mutluluklar dağıtır, tatlı gülücüklerin,
İnsanı mest ediyor, sevgi dolu sözlerin.

Hiç yoktan birdenbire kahkahayla karışık,