Ben sensizim,
Yani sensiz de kimsesiz...
Ben daha şanslıyım,
Bir arkadaşım var en azından,
Adı Sensizlik.
Peki, sensizlik ne yapsın,
O yeşil elmama sev beni derim,
Elma gölgesinde yaşamak için.
Kapıldığım aşka davet ederim,
Serin gölgelerde yaşamak için.
Sevgimi gösterdim, yeşil elmaya,
Sev arkadaş,
Ne olursa olsun gene sev!
Şikâyetçi olma hiçbir zaman,
Yıldızın güneşe yoktur laf söyleme hakkı…
Sev arkadaş görevin o senin,
SIRADANLIK
Balışeyht'e sıradan bir gün ve
Sıradan birgün Balışeyht'e...
Sıradan şeyler, ne kadar da sıradan
Geliyorlar bana doğru tek tek sıradan...
Ferhat, öldü!
Mecnun, öldü!
Kerem, öldü!
Her büyük aşık teker teker öldü,
Şimdi sıra bana geliyor diye çok mutluyum…
Ulus gibisin ey sevgili!
Bir yanda simitçilere bile serpiştirdiğin mutluluklar
Öbür yandan kartal gibi izler bunu, kalendeki burçlar...
Selam eder türbesinde Gülbaba bize senin yüreğinden
El sallar kalede bayrak, tüm başkente senin direğinden…
Düştü artık elma dallarına cemre,
Uçuşun kemler uçuşun,
Kaçışın kışlar kaçışın! ..
Bereket artık benim de aşk evimde.
Sıvışın kıtlıklar sıvışın,
Bir gece yarısı,
Uykuyu unutmuş gözlerim kızardı,
Küçüldü gözkapaklarım,
Bakıyor altındaki gözler meçhule!
Duysa kim bilir,
Ne kadar kızar annem,
Hayat bu dostum boş ver üzülme,
Kimi uçar göklerde, kimi kaçar yerlerde…
Ayrılma hiçbir zaman Hak’tan,
Yoksa kurtulamazsın bataktan!
Hamt et, şükret, tespih et,
Yalan dünya sana sesleniyorum,
İşine gelmedi demi,
Duyduğunu da adım gibi biliyorum…
Sen ey sevgili,
Sen bozdun aramı bu yuvarlaksı şeyle.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!