Sırtı dönük yalan aşklar,
Gerçeğe gölge dostluklar
Bağışlamaz sizi
Yitik acılarda dilsiz konuklar.
Kur çadırını başka dağlara
Sen yaramazsın artık bizim bağlara
Biraz üzgün, biraz yorgun bir yalan ama
Mevsimidir sevdamın sana da kanar! ..
Oyna dostum, sen yalanı oyna
Her zaman çal, sen hep böyle kal,
Duyguyu da, parayı da sayarak al
Beklentiler bitince dostluğu yere ser.
Herkesi kendim bildim
Erdemimdir dedim, alçak gönüllü oldum
Dostum diye dört elle sarıldım
Besledim, büyüttüm,
Yanıldım, aldatıldım,
Sonunda kendime kaldım...
Sen hep böyle ol
Kelimeler utansın,
Ürkek sözler arınsın
Kapın her an çalınsın
Ben her şeyi unuttum.
Şimdi yaban ellerde
Hüzün topluyor yüreğim
Ne desem boş, aşk acıyı sever! ...
Bir rüyadır bu da geçer.
Rukiye Çelik
19.12.2008 09:22:00
Kayıt Tarihi : 19.12.2008 09:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yana yakıla, pişman gözlerle yaklaştı arkadaşım. - Hayrola! - Neyin var? Diye sorduğumda, başladı anlatmaya. Canı yanmıştı, on yıllık 'canım, her şeyim' dediği dostundan çok büyük darbe yemişti, üstelik dostu uğruna eşiyle de huzursuzluk yaşar olmuştu... Bu şiir o arkadaşımın anlattıkları çerçevesinde kaleme alınmıştır... Acı ama gerçek ve ne yazık ki 'dostluk' kavramı yıllarla beraber yaşlanmakta, yıpranmakta, sarsılmakta ve değerinden çok şey kaybetmektedir... Değerli arkadaşlarım, aşk, sevgi gelir, yoklar ve geçer. İyi ve gerçek bir dostsa bir ömür, bir yaşam öyküsü, bir hayat suyu ve bir özlemdir... En büyük aşk ve en güzel sevgiyi dostlarımda bulur ve yaşarım ben... Sağlıklı ve güzel dostluklar kurulması dileğimle... Saygı ve sevgilerim tüm insanlara...
Ama; san kıta ise okuyanı alıp götüren cinsten. İmgeleri çok kuvetli ve yerli yerinde kullanan bir şairsiniz hanımefendi. Saygılarımla.
Sen yaramazsın artık bizim bağlara
Biraz üzgün, biraz yorgun bir yalan ama
Mevsimidir sevdamın sana da kanar! ..
Nefis... Kutluyorum şiirinizi. tam puan.
Erdemimdir dedim, alçak gönüllü oldum
Dostum diye dört elle sarıldım
Besledim, büyüttüm,
Yanıldım, aldatıldım,
Sonunda kendime kaldım...
Evet, işte budur. Dostluklarda son zamanlarda nedense aslolan birliktelik ve en zor zamanları paylaşmak iken ne yazık ki hep kura torbasından yalnızlık çıkıyor.
Sanırım artık dostluk ve sevgi kavramları anlamını yitirdi. Soğuk ve elle tutulur maddi varlıklar daha ön plana geldi. Oysa onlar bir şekilde tüketilecek veya eskiyip yok olacak.
Peki sevgi ve dostluk? Eskir mi?
Demek ki eskiyormuş, tebrikler efendim.
Kaleminize sağlık.
Selam ve sxaygıyla.
TÜM YORUMLAR (40)