Söylemler, eylemler ve arkasından gelen ıssız bir suskunluk,
Kırılan umutlar, yıkılan beklentiler ve ardından çaresizlik,
Sanki gözler kör, kulaklar sağır ve kalpler mühürlenmişçesine donuk,
Rahmani bütün duygular bloke olmuş gibi, dipsiz kuyularda kaybolmuş,
Din kardeşlerini unutan, onların çığlıklarına kulak tıkayan ümmet utansın….
Yığınla kalabalıklar önünde, gövde gösterisi yapan, halkça yiğit bilinenler,
Bazen görürüz kasıla kasıla yürüyenleri,
Sanki ayakları yere basmıyor hep havalı,
Kibirlenerek etraflarına bakarlar çatık kaşlı,
Birde bakarsın en son onunda yeri toprağın altı…
Yalan dolanla bir yere gelmiş hiç düşünmemiş arkasını,
Tut beni oruç ne olur tutundum sana,
Gayri insani bu karanlıkta bırakma.
Kalmadı mecalim ayakta durmaya,
Tut beni oruç ne olur tutundum sana….
Her neye tutuldumsa elimde kaldı,
Yine gecenin bir yarısında, yıldırım sesiyle uyandım uykudan,
Başımı yorganın altına koyunca, kaçamıyorum artık korkularımdan,
Vaz geçemiyorum deve kuşu gibi kendimi kandırmaktan,
Halim perişan ama anlatamıyorum anne, her zaman olduğu gibi...
Kırılan gücüm mü, ellerim mi, yoksa yüreğim mi bilemiyorum,
Büyüdüğümde ne olmak istediğimi sorsalar anne olmak isterim.
Kocaman bir dünya sanki her şey var onda.
Keşke anlatabilsem onu bir solukta,
Ama kelimeler yetersiz kalır çünkü benim annem bir başka.
Örnek müslüman ne arasan var onda.
Bir burukluk değil bir acı değil içimi yakan,
Bir ben değilim anne ve babası cennete uçan,
Bir ben değilim adı unutulan yetimlerden biri olan,
Bir ben değilim kulakları patlatırcasına çığlık atan,
Ben sadece binlerce çocuktan biriyim adı Zeliha olan...
Gözleri olup ta göremeyen, bedenlerde yaşayan ölüler olduk.
Kimi zaman seni içimize sığdıramaz kimi zamanda senden nefret eder olduk.
Ha bugün ha yarın derken kendimizi hayatın sonunda bulduk.
Neden sana bu kadar çok aldandık be dünya….
Hep senden bir şeylerin kazanmanın kaygısında,
Akıp giderken yarınlarım,
uzayan gecelerin sabahını beklerim,
bir kaç ayetle canlansın istedim ölü olan her yerim,
Yeniden hayat bulayım diye secde de ona en yakın olan yerde,
Nefsim benden ayrılıncaya kadar beklerim...
Büyüdüğümde ne olmak istediğimi sorsalar anne olmak isterim.
Kocaman bir dünya sanki her şey var onda.
Keşke anlatabilsem onu bir solukta,
Ama kelimeler yetersiz kalır çünkü benim annem bir başka.
Örnek müslüman ne arasan var onda.
Ne kırgınım nede küsgünüm kimseye,
ne yakın gördüğüm uzaklara nede hayellerime,
Bu dinginliğim yeni bir başlangıcın heyecanından dır!
Bırakın artık kendi yağımda kavrulayım,
Bırakın da hiç kimsenin olmadığı yerde yeniden vahiyle dirileyim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!