Sıtkı Gökmen Şiirleri - Şair Sıtkı Gökmen

Bütün çiçekleri sana çalsam kaçar mısın bana?
Bütün gökyüzünün mavisini bir balona koysam,
Çimenlerin yeşili ile boyasam gökyüzünü tekrar,
Yeşil gökyüzü ile kandırabilir miyim ne dersin?

Kanabilir misin maviyle boyadığım çimenlere?

Çorbalar yapıyorum acı,
Çorbalar yapıyorum tatlı,
Çorbalar yapıyorum isteğe bağlı.

de ona......
sadece söyle...
ve bırak gitsin akan nehrin ritmi gibi
varsa zaten her hücrede yaşarsın,
yoksa
yoktur..

Sana aşık olmam için zaman geç.
Sen gözlerinle bahara bakıyorsun.
Benim gözlerimde yaz yaşanmakta.
Aşkım dudaklarındaki tebessümde.
Kimi zaman kaçak, utangaç,
Kimi zaman alaycı, davetkar.

Yaşam iz gibi
Flu
Yarım yenen poğaça benzeri
Yarısından ısırılmış
Yerlerdeki döküntüler.
Yarım hayatlar gibi

Kalçalar yukarıda,
Sutyen çözülmüş,
Gözler kapalı,
Elde sigara,
Kapalı gözler önünde bir kitap,
Çocuk çığlıklarına kapalı, müzikte kulaklar,

Çocuk olmak istiyorum,
Ağlamak çocuklar gibi.
Neden o zaman ağlamadım sanki?
Kanarcasına.
Şimdi büyükler ağlamaz diyorlar.
Ağlayamıyorum,

Bir temmuz akşamında keman tınısı,
Bir piyano sesi ve yasemin kokusu,
Bir de guaj mavi boya rengi gökyüzü,
Şimdi ölüm uzak, yaşam çepeçevre.

Bir Antalya akşamında keman tınısı,

Dün gece yine seni düşledim,
Bembeyazdın bir tanem,
Bir peri kadar güzel.
Uçuyorduk sanki kuşlar gibi.
Dansımızı ediyorduk bulutlarda.
Ne mutluydum tanrım dün gece.

Çorak toprakta yeşeren filiz,
Umursamadan hiçbir şeyi,
Deler taş gibi sert toprağı,
Yumuşak başıyla.
Deler inadına.
Tutunur bazen bir kaya oyuğuna.