Sis günlüğü Şiiri - Hâli Se

İnsan utanır yarasından
geçerken
herhangi bir mezarlığın çiçeklerinden

rüya artığı bir özgürlük taşırken sırtı

incir yeraltından yürür ...
küflenmiş bir viranenin damarlarına
boğar hatıratını bal akıtan yazların

gözlerin bozuk şamandıra değilse
çayır çimen kalmaz avlularında
erken gelen hazların
.....
gönlünü alabiliyorsan al, senindir bu kırlar
geçmiş dünyanın başına yavrulamış bir kirpi
bir ton yeşilin şu bahar
her türlü acelesi var
bölmek için uykusunu gelinciklerin

gözlüğümü takınca uzayıp gidiyor kirpiklerin elif.
~