Hâli Se Şiirleri - Şair Hâli Se

sen cayır cayır yanıyorsun da kuşların ölesi tutmuyor
sen fellik fellik gidiyorsun da dağlar dümdüz olmuyor
sen sırım sırım dökülüyorsun güneş yerli yerinde yekpare
sen zil zurna alaborasın vapurlar vakur yanıbaşında
senin tomurcuğun kuruyadurur, güller sebil konu komşunun
çatır çatır çözülüyor aşkın çıkmış yürekten

uzaklardan gelip kalbime oynadı

gelip kalbime oynadı
uzaktan rüzgar
geldiğinde borandı,

Her 'ruh' deyişinde
yeniden girdim oyuna
ve Eyüp'e döndü dilim ilkin

elimde sandım değil koz
belki kül biraz biraz

Bahar sesleri kolumuza girdiğinde hangi şiiri okuyacağız çocukluğumuza
çünkü o yün yorganından başını çıkarmış bekliyordur bakışlarıyla
bizim kolumuzu sonsuz uzatıp annemizin doğum sancılarını teskin etmemiz elzemdir
saçlarına siyahından tutunup okşayışla mukabele etmemiz icap eder kimsesiz korkularına çünkü
çünkü başka türlü ödeşmemizin yolu kalmamıştır hiçbir sıla zirvesinde
çoraplarına girip der top uymamış isek hiç, hiçbir vakit

yalnızlığına dalıp dalıp dalıp çıkıyorum
gözlerinden üç beş mercan çıkarıyorum her seferinde
bir vurgun daha yeyip
şarkımıza yasemenler ekleniyor, güller hanımeli
taşlar ayaklanıyor, başımıza tarih kuşu konuyor
yalnızlığına dokunup dokunup kaçıyorum

beni benimle vurdun
ağzımdaki baklayla

kendime kızayım bari oturup,
küseyim sitem edeyim
ben de acımamış olayım sudaki aksime

dışarıda fırtına var
içimde de erimeyen o şey
uykuya tutturacağım ben bu hayatı diyelim
bir de ölüm orucunu içe atılan sevdanın
dışarıda fırtına var
gözümde düşmeyen bir şey

deli bu yağmur

dere yatağının altında evi
düşlerimin bile
ve ayak parmak uçlarımın
su basıyor müsveddeleri kimi

Aman Tanrım durmadan kan veriyorum
durmadan kan veriyorum bu çiçeğe
biçarelik değil aşk frekansında kalmalı o diye

bir acem borusu sarmaşığı
arı oğulun uğrağı, kan veriyorum şu geleceğe

bu kadar çığı nasıl sesimden sen ?

Ben güllerin leylasıyım
yahut bir dalda sıralı sığırcıkların
karda kalmış gecesi kısaca
ufacık bir yürek sıcaklığı