Sis Şiiri - Kenan Yiğit

Sis
Karanlıktan gelen buğusu gözlerinin
Sıradışı yaşanmışlıklar...
Ve içinde akıp gittiğim yokluğun
Aşka sevgiye dair ne varsa
Yok olmaya yüz tutmuş
Ruhu vakumlanan donuk bedenler ardından
Şarapnel parçalarının yırtıp geçtiği
Şairin kalemine sıkışmış
Göz yaşlarıyla yıkanan hayatlar
Ve sis...
Arzu ve şehvetin tırmanışı
Sonra yoğunlaşıp günahıyla
Serserice üzerimize yağan çiy taneleri
Göz bebeklerin büyürken
Çöken karanlığa inat
Işık hüzmelerinden arda kalan
Birkaç adam silueti
Yararken ağır adımlarla geceyi
Pusu kurmuş,sis
Hiçbirşey sorma sakın!
Mil çekilmiş gözlerimize
Sorma dünyanın tam ortasında olup bitenleri
Kan uykusuna yattığımız geceleri
Sağnak bakışlı çocukları
Ve anlayamadıkları hayatın
Çarpık motiflerini sorma!
Sis çek git önünden güneşimin
Ufku görmez oldu gözlerim
Daha kaçımızı sarhoş edeceksin
O sinsi gecelerde
Kaç yıldızı daha gömersin gökyüzüne(!)
Nice yıldızlar yağacak
Kanlı şafaklarda üzerimize

(Doğuda ıssız bir müfreze 02.12.2008 323.KD)