SİS
şafak sökün eylerken
doğanın sesiyle uyandılar
davran dedi kadın
davrandı adam
asfalt ıslak
toprak nemli
yüreklerinde bir telaş
dağlarda kar sesi vardı
daha dün gece
başlamışlardı bir öyküye
gözleri çakmak çakmak
ateş saçarken yüzlerine
bir olmuşlardı
aydınlığın koynunda
el yordamıyla
bir daha sarıldılar
tüm duyuları açıksa da
yoktu sudan başka ses
davrandılar birden
bir bilinmez
uzun yürüyüşe
yürüdüler,yürüdüler
görmeden,duymadan
yükselmiyordu sis
görünmüyordu güneş
bir çift kuş sesinin
sanrısıydı
son duydukları
toprağa secdeden önce..23.12.09
Kayıt Tarihi : 4.7.2017 15:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!