Sis Şiiri - Selim Kaya

İçimde sis
Dışımda yağmur
Bir eylül sabahı veya ekim
Ben mevsim olurum
Mevsimler bana dönüşür
Yalınayak dolaşmak gelir içimden
Ağlayan gözlerini silmek bulutların
Saçlarımla okşayarak
İçimde sis
Dışımda yağmur
İçim üşür

Yağmuru göndermek kolay ötelere
Bulutlarla görüşürüm
Rüzgarı arkama alarak koşar adım
Siyah pamuk tarlalarına
Bir ırgat hamaratlığı ile
Yürürüm

İçim sızlar göremediğim şeyler için
Yüreğimin en görünmez yerinde
Yİitirdiğim
Puslu bir camın arkasından
Hayal meyal
Vedalaşmadan giden
Aslında dağıtamadığım
Sislere
Üzülürüm

Kelimeler yorgun
Alıngan
Gri buğusu anlamsızlığın
Bir düğüm daha atar
Bir kapı daha kilitler
Bir perde daha indirir
Bir eylül sabahı veya ekim
Dağılmaz,gitmez bir türlü
İçimdeki sisler