Seneler sürdü şu sis perdelerinin kalkması.
Belkide hasta ruhumuzun şifa bulması.
Gerçekler karmaşasındaki yanılgılar mıydı,
Bizi böylesine dipsiz kuyularda gezdiren?
Ancak çözebildik belliki gözlerimizdeki bağları.
Şimdi uzak bir yerden görebiliyoruz,
O traji komik zamanları.
Nesneler dünyasında nesnelerdik.
Ne olduğumuzu bilmeden,
Düşsel filmlerdi izlediğimiz,gözbebeklerimizden.
Dizlerimize kadar battığımızı sandık,bir balçığa direnmeden.
Oysa sadece bir seraptı biz susuz kalanların gördüğü,
O çöllerde gezerken ve ölmek üzere olduğumuzu zannederken...
Kayıt Tarihi : 7.7.2005 18:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!