Perde yeniden açıldı ve biz kaybolduk,
bazen siyah perdenin altında
bazen bordo bir tiyatro salonunda
kendini bulmak için ararken,
Kaybolanları, yitikleri,
kendinde olmayanları,
değerleri, saygıları,
övgüleri, yergileri,
eleştri ve dikkatleri,
Toplayabilmek avuçlarıyla topraktaki, filizleri
canlandırıp yeşerten besinleri,
Ve diğer bütün hikayelerle beslenen
aç gözlü yaratıkların dünyasında
olmaktan iğreniyorum.
Kayıt Tarihi : 19.4.2016 13:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Murat Ömer İlhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/04/19/sis-143.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!