Sis Şiiri - Engin Fırat 2

sisli bir sabahtı
ayazın verdiği soğuk içime işlemişti
aynanın kötü bakışlarıyla kalktım
yalnızlık kanıma işlemiş zaman yanan mum gibi idi
içimde bir sıkıntı var sanki bir şeyler olacak
oysa senden uzakta olmaktı tek istediğim
yoksa bu sensizliğin sesimi
pencerenin sisten buğulanmış camına adını yazmak geldi içimden
o kadar çok üşümüştü ki ellerim cesaret edemedim
hava kararıyor idi yağmurda başlamıştı yavaş yavaş
yere düşen bir damla yine seni hatırlattı bana
dışarıya çıktım sisin karartısın da
küçük bir kız çocuğu saçları hafif kızıl
bana seni hatırlattı sanki sen karşımdaydın
şaşırdım napıyordu bu havada dışarıda
gök gürültüsü korkutmuştu
birden kayboldu sis bulutları arasından
küçük bir kulübeye sığındım ıslanmamak için
kimse yoktu yalnızlık kanıma işledi
zaman yanan mum gibi idi
pişmanlık vardı yanımda
sevgim için neden savaşma mıştım
bütün istediğim senden uzakta olmaktı
sandım ki unutabilirim yüzünü gözlerini
şimdi anladım ki
ben sensizken sis bulutu kadar soğuğum.