Sis Şiiri - Giray Öndüç

Bitmişlikler içinde huzursuz bir kafes,
Kafes içinde huzursuz bir ruh,
Ruh içinde huzursuz duygular...
Karmışım yani kendimi kendi içimde.

Doygun baktığım herşey zırhıma hücüm halinde.
Bu hallerden anlaşılır ki vaziyet felakethane.
Kırılmışmıyım yoksa? Nedir bu halımdekı bılmece?
Tek bıldıgım ölümdü,nerden de çıktı bu hengame?

Yağ desem yağmura,akmazya gokten bır damla su.
Aç desem umutlarıma,anlamaz beni sürer sükutu.
Ben yorgunum der sonra toprağım uslu uslu
Ve çöker üzerime bir sis gözlerim bakar puslu.