Sinem Özaşgın Şiirleri - Şair Sinem Özaşgın

Uykusuzdur onlar..

Şizofren düşleri
Sevişir,
Günahkarca..

Annem...
Gidiyorum ben...

Sorma...
Sorma nedensizdir bilirsin
Gidiş biletlerim...

H/eykel
Yılı
Andım,
İnsanlığın k/anında...

Parıl parıl

Biliyorum...
Ne sende dinleyecek ruh,
Nede seni anlatacak
İki tas kelimem var...

Dudak payı kadar

Sığamıyor bir daha
Yerinde...

Soğuk yapraklar dol/anmış
Seyirsizce...

Yüreğimdendir dik düşen o sarı yapraklar,
Yaprakların ki tanıdığı saçlarımdaki aklar...

Je suis... Je suis un poète...

Je suis dans l’amour...

Je suis un héros...

İki Ses, bir kelam ile yaşanıyorken,
Hayat denense sitare saçlarından akan koca Yalnızlık...

(Perizer...)

İpe sapa gelmez günlerden birisi daha kaymıştı ellerimde... Acılarım soğuk, sisli bir hava yaratıyordu susmayan akşamlara... Gözlerim derin bir hicranla dalıyor uzaklara ve diyorum ki;

Hadi
Şizofren olmadan
Kağıtlar,
Al beni buralardan...

A/sude insanların

S/özsüzlük gidişi
Karam var...

Aşk Mirzal bende...

O başka adları