Çiçek gibi olurmuş kadın severken
Ve öylesine atarmış kalbi gözlerinde
Güzel olmayı unuturmuş
Zaten... Güzellik yanında olan aşka değil mi? ...
Kırdaki çiçekler, güzdeki yapraklar değil mi? ...
Ve öpüşkendir tüm dudaklar
Pek güzeldi sokaklar
Tüm kıvrımları sıcaktı, akışkandı bilhassa
Dokunulan her yerinde bir koku nüksediyordu havayı
Sarhoş oluyorduk
Gözleri mavi mavi sokakların
Gülüşlerinden sen damlardın
MEVLANA ŞİİR YARIŞMASI MANSİYON ÖDÜLÜ ALAN ŞİİR...
Kardeşim...
Biz hep renklerimizi kaybettik satır satır
Ve unuttuk merhametin ne kadar kucak açtığını...
Sevginin öpülmeyi beklediğini,çoğu kez
Adını söyle Nefesim
İtilafların gözleri dönüp ölmeden önce
Kuşların zafer ötüşü geçmeden dehlizlere
Kanların ıslattığı topraklara kuru düşmeden
Mustafa Kemal’in çakmak gözleri titremeden
Naralardan, türkülerden, kahkahalardan
Baharım...
Şimdi salkım salkım hüzün gölgeleniyor gök-yüzümde...
Yollar ilelebet sessizliğe çalkalanıyor...
Köhne sevişmeden sonra hasret bir vuslat misali
Özlüyor elbet insan...
Özlüyor başkası olmayı
Baharım...
Gözleri aydınlığa süzülen ak baharım...
Deniz kokan saçlarımın arasına huzur konduranım...
Sevdiceğim....
..................
Bir kızım, babasının dizi, annesinin göz bebeği, elinde oyuncak düşleri
Bir kızım, düşlerim mavi, gökyüzüm parlak, saf çiçeğim
Bir kızım, elimde pamuk şeker, daha göremedim serapları
Bir kızım, acı daha kapımı çalmamış, daha yorgunluğu öğrenmemişim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!