Sinem Özaşgın Şiirleri - Şair Sinem Özaşgın

Tık tık...

Evim miyavlar..
Yok kimse..
Ar/anma..

Karanlık saatin
Sayaçlarında,
Okudum güz
Tellerini...

Kızıl gece

Ne korkun olacak hayatta
Ne de cesaretin..
Bir şüpheyle tırsacaksın kimi zaman
Önüne kara kedi fırladı mı
İrkilecek ve küfredeceksin..

Duraksal canlara
Seyirlik havalarımdayken
Aşk bir daha
Ruhumla
Sevişgen kaldı...

limde hülyalarım
Ve sırtımda parmaklıklar...
Ayaklarım betondan sızlıyor...
Yaşım kadarlık koğuş defnediyor içine...
Adımı sormaksızın
Başlıyorum kelimelere...

Aynayız yaşamla...
Gözümüzle göremediklerimize yansır
Aşklarda...

Ve evet,
Siyahî oluverir

Rabia’nın şiiri anısına...


Durak...
İki öteden
Kara ahşap kaplı

Memleketler bahar kokunca
İçime bir çöl düşer
Bilemezsin..

İblis içindeki tüm kusmuğunu
Üzerime akıttığını

İçimliğim kadar
Dudak ucundaki
Resmim...
S/üzme
Doğrudur
Sarhoşum ben...

Bir Eylül akşamında,
Doğdum...
Irgandıya benzeyerek...

Annem yosmalı
Patikleri,