Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

Ayrılığı çekmeyenler, ne anlasın ayrılıktan,
Ölümün ikizi gibi, belli olur gayrılıktan,

Ah ayrılık vah ayrılık, ettin sen beni perişan,
Umudum da tükenirse, senden kalmaz bende nişan,

Seni öylesine çok özlemişim,
Gelirsin diyerek yol gözlemişim,
Bilmemiş bilmemiş, hiç bilmemişim,
Giden geri gelmez, ah bilmemişim.

Ah annem ah annem, içim yanıyor,

AĞLAMA SEN

Gözlerinden yaş döküldü,
Beli önüne büküldü,
Yüreğine dert ekildi,
...

Ne zalime,
Ne de mazluma,
Dini sorulmaz,
Hiç bir din,
Zulmü onaylamaz,
Bilinmeli ki,

Söyler misin sen bana, nereden gelmektesin,
Öyle yumşak ve serin, eserken gülmektesin,
Bilmiyorum belki de, haşin görülmektesin,

Sakın baban gelmesin, yalnızca sen es bana,
Adın rüzgar mı senin, neler diyorlar sana,

Hangi dinden olursan ol, asla fark etmez,
Bunun için farkındalık, bilinç gerekmez,

Haliki zül celal bunda, eylemiş murat,
Genlerine nakşedilmiş, elbette fıtrat,

Alevler içindeyim, dört bir yanım yanıyor,
Bedenim kül olsa da, yalnız seni anıyor,
Senin için yüreğim, için için kanıyor,
Beni böyle görenler, vurgun yemiş sanıyor,.

Aramıyorum artık, derdimin ayarını,
Yanmakta bulmuşum ben, bu derdimin harını,
Bir gönül ki yanmazsa, sevdim diyebilir mi,
Tüttürmeli her zaman, yüreğinin narını,

Ay yüzlüm yüzünde gördüm parlayan nuru

Nasılda korumuşsun o sarsılmaz onuru

Gönlündeki sıcaklık yansımış suratına

Sen benim babamsın hayat kaynağım

Hayatımda inan tek dayanağım

Yokluğun içimi,inan yakmakta