İki noktaki onlar, üçe hasret
Devamı olsun, bitmesin bu cümle diye.
Üç' ün umrunda değil dünya
Bakıyor onlara,
Bir açıklama yapsınlar diye.
İstediğin kadar saklan şimdi
Ben yine arar bulurum seni.
Bir geminin küpeştesinde
Burnumda deniz kokusu,
Gözlerim bir martının gözlerinde.
Havaya atılan simit parçası olur
Kabul edileceğini bilse,
Şeytanda tövbe ederdi kanımca.
Ve af edileceğimi bilsem.
Hiç durmam koşardım yanına.
Şimdilik yapabildiğim,
Yokluğunu tavaf etmek yalnızca.
Kaçınız,
Kaybettiği şeyi ararken unuttu
Kaybettiği şeyin ne olduğunu?
Şimdi adını bile anımsayamıyorum.
Neye benzediğini de.
Varsın adım deliye çıksın.
Gidişinle dul kaldı aşk ey sevgili.
Ve velayeti bende yalnızlığın.
Üzülme,
Tahmin edersin ki,
Gözüm gibi bakarım ben senden kalan her şeye…
Güneş gibi aydınlık yüzün
Ve varken
Karanlığa alışmış bir çift gözün.
Söyle bana!
Kim cesaret edebilir,
Aynaya bakmaya?
Güneş yaprak döker bilir misiniz?
İnsanların kış adını verdiği mevsimde.
Üşür kimi, kimileri sımsıcak.
Uyanır bazıları
Sarılıp yanındakine,
Yanağına bir öpücük kondurarak.
Hanginiz öldü benim kadar?
Ya da yaşadı, ne farkeder.
Güldüm, hemde çok.
Ona, buna, size, bana, herşeye
Ağladım da.
Silemedim göz yaşımı, kurudu kaldı orda.
Gecenin sesine vokal yapıyor yağmur,
Hiç bitmeyecekmiş gibi bu şarkı.
Dağılınca bulutlar,
Ve gösterince güneş gün yüzünü.
Bitiyor şarkı.
Ama dedik ya,
Biri var ki der durur;
Arama gerçeği,
O hep seninle.
Kah hayır, kah şer olur.
Biri var ki der durur;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!