Soylu düşte o yılmaz güneydir
Her canlının acısına üzülebilen
Sinemasını sevgiyle yüceltmiştir
Edebiyle edebiyatını sergileyen
Sevdalı bakışı davanın alevidir
Öyle deme be arkadaş
Sen bir ibrahim=sin
An gelir aşkın ateşine düşer yanarsın
O zaman anlarsın yanmak nedir
Aşk yanmaktır iradeyle
Güllerim aşk kokar
ömrüm hasretliğiyle kanar
gönlüm susamış sevdaya bir aşka yanar
duy beni mevlam şu kulun bir çare arar
Teslimiyetle yeşeren sevdam
Hislerin elvedası gönül yakar
Şimdi semada hüzün vakti
Puslu bir bakış hep sır saklar
Şimdi gönül yanma vakti
Vuslat hasreti beni dümdüz etti
Olmak isterim sende hür bir o kadar tutsak
deryalar yansın aşk yangınla imtihan olmak
mavzer yatağında gözlerin kıyısında susmak
ne güzeldir sevgili sana hep senle kavuşmak
Esen rüzgarda ısrarla kopmayan bizi bulmak
Ben uzaklara bakıyorum hasretçe yıldızlara
Her nefeste seni anıp yakıyorum yüreğimi
Ufuklarda arıyorum seni akıyorum özleminle
İki nefes arasında saklıyorum seni aşkla
Duygular paramparça eyledi ah sinemi
Ben her yol ayrımında
Bir mezar kazdım
Her kazdığım mezara
bir geçmiş gömdüm
Biri vardı bana aşkı anımsatırdı
Bilmem bu sevda hasretimin kaçıncı goncası
Gül dalı olmaya razı iken bitmedi bekleyişler
Bitmedi hasret hep bir yol arayışı özlemler
Bana bugün sabır bana yokluğunda her şey ağır
Yıkılırken tüm engeller dilim düğümlenir
Kuyunun dibindeki taş gibi yalnız kalsakta
Zindanlarda hasrete vurulan bir pranga gibi
Bir ben kaldım sana vurulan
Bir ben kaldım aşkından uyumayan
Yitirdim gayri sensizliğimi aşkla buldum seni
Hayat nedir bilmeyiz biz
Bize yaşamayı öğreten olmadı
Biz de hiç öğrenemedik zaten
Yaşamadık yani biz güzellik
Bir ölüm rüzgarına kapılmışız biz
Sonra can vere vere ölüm eskitmişiz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!