Sevgili yurdum
Bir fidan ekmek isterdim aşkın gölgesinde
Özgürlük adına yelken açmak isterdim nice ufuklara
İnan yazmak isterdim gözlerindeki
Gönlümüzdeki aşkı sevdayı
Kuşatsın diye sevdamız yarınları
Yaren ey gönül hanem
Söyle gözlerine esir etmesin gönül hanemi
Kahrı zindan oldu hayat yokluğunda bana
Elimi bıraktığında ağır bir hüzün çöktü yüreğime
Yanaşamam el vermez yüreğim dokunamam sana
Gönlüm aşka müptela ey yar bu ne güzel cefa
Kızıl ateş yaksa da aşk bitmez ki
Köz eylese de kül eylemez aşk beni
Dergahında gül oldum gel sar beni
Bülbül gibi gönlüm aşkla dile geldi
Ateşi ruhla sevinci aşkla demledi
Ne depremler yaşadım bilemezsin
Öfkem gece oldu kefen içinde
Depremlerle bölündü düşlerim hep
Sevdam şafaklara sarıldı yine
Kavgam yine belalı yarınım zor
gül çağrısı ayrılık olmamalı
yaralı kuş tutsak olmamalı
sonsuz olan kin olmamalı
aşk olmalı sonsuzluğumuz
düşler kentinde özlem ile
Çocukluğum uyandı bugün anne
Atıldım sokaklara rüzgarlar içinde
Bahar çiçeklerini okşadım durdum
Sonra bir fırtına vurdu düşlerimi
Kırdı kol kanadımı mevsimsiz
Bu nasıl yara bilemedim
gül yüzünü dönmüyor
ay sitemkar bana
ömrüm kanıyor
Özlemim kıyamette yankılanır
Cevap veriyorum: seni seviyorum
Ay ışığı vurunca yüzüne
Yüreğim titrer hasretliğiyle
Gözlerinin güzelliğine dalmak isterim
Sevda kuşanıp şehadet bekleriz
Kavuşuruz belki yorgun yollarda
Oldun mu bitmeyen olacaksın
bir yara misali kanayan olacaksın
sevmeyede sevilmeyede sebep olacaksın
benden ziyade biz olacaksın
...
çarpışınca duygular aşk ile doğacaksın
Beni sorma ben gönle sevdayım
beni sorma ben aşkta kavgayım
beni sorma ben dava adamıyım
beni sorma ben sen ile yaşarım
Aklına gelince ağlama alın yazım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!