zaman zaman unutuyoruz
hemde zamanı
koşup peşinden
yorgun düşene kadar
bir sevda için
akıp giden ömürden
EYLÜL.........
DÜN KARŞILADIM EYLÜLÜMÜ
SABAHIN İLK IŞIKLARINDA
KÜÇÜK BİR SANDALDA SALINA SALINA
BİR SERİNLİK VARDI
bana eylülde gel
hiç unutamazsın
gidenle gelenin buluştuğu
en son mutluluk eylül
eylül sıcağın yakmadığı
çiçeklerin solmadığı
EYLÜLDE BİTTİ GÖZLERİM YOLLARDA
GELMEDİN YİNE
GELMEDİN SEN
SENSİZ BİR KIŞ BEMBEYAZ KARLARIN
SAÇLARIMDA AK
SENSİZSE YİNE BAHAR
nereden geldik nereye gidiyoruz
derken
bir şehirde o ve ben
bir çatı altında gibi
kısa bir rüyayı yaşadık
sonra kalktı ve gitti
Olmadık zamanda geldin
elinde bir fincan kahve
umut gibi bir şeydi
fal olup çıkmadın
kahrolası fincandan
bir sürü yol vardı
özlüyordum ama neyi
sonra keşfettim ki
kendimi
sahip oldukları mı
kaybettikleri mi
gençliği mi
Şimdi bile geçti
ömürden dakikalar
bak bakalım ardında kalanlar
hayat mı yoksa anı mı
yada kaybettiklerinin resmi
şimdi düşün artık koşuyorsun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!