Aldanma yüreğim süslü laflara
Atar tepem dünya bana az gelir
Umudunu atma tozlu raflara
Elbet bizim köye bir gün yaz gelir.
Kimi ayva sever kimi armudu
Yeri göğü titretirim cürmümle
Karıncayı incitmedim ömrümde
İnsân sevgisiyle ha bu gönlümde
Deli dolu hâtıralar birikir.
Bu âciz nefesim ilmiklerinde
Bizim memlekette sevgi kol gezer
İnsanlar dururken altta yol gezer
Bizim meydanlarda hakka kul gezer
Mevlâm doksan dokuz ismini sevdim
Leylâyı sevensen insandan öte
Eğrileri doğru eden
Mûcizeye rastgelesin
Eğri yolda doğru giden
Bir insân'a rastgelesin.
Düşürme düş'üne perde
Eğriden doğruya çevirip yüzü
Temizlemek gerek dil ile özü
Kıymet mukâbili kelâmı sözü
Bir insanın ederini gösterir.
Ayarı yirmidört olmasa bile
Elâ gözlüm dinle beni
Aradım yeminle seni
Suçum ne söyle hemi
Bir kere dinle beni
Türküler aksak kalır
Sınırları gösterdim
Neleri hissederdim
Bilenler şahîd olsun.
Bir memleket isterdim.
Bir Cennet ayarından
BİR MEZAR LAZIM
Dünyâ bir meyhane iç kana kana
Bana olan,gelmesin sizin cana.
Size kalsın dünyâ,sadece bana,
Bir imam,bir kefen ,bir mezar lazım.
Mâhlûkun varlığı gaybî değildir
Bilmemek kişinin aybı değildir
Yanlış insan zaman kaybı değildir.
Hâkkı algılatan bir öğretmendir.
İnsân baştan başa ince kalın lif
Bir öğretmen olmalıydım
Dört bir yanım çoluk çocuk
Ya Onbeşlik delikanlı
Elâ gözlü boncuk boncuk.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!