Seyfi Karaca Şiirleri - Şair Seyfi Karaca

Ne dedin
Ne dedin
Ne dediiiin...?
Sevgi mi dedin sen, ne dediiin..?
Hiç susma öyleyse sakın
Sen yoruldukca hiç farketmez uykuların devbralacaktır

Sana nereye diye sorarlarsa
Bir degirmen var suyuna yetismeye dersin
Ekinler yeserir cemreler düserken belki
Zaman sarkaci bulutlu bir pinara meram eyleyip
Belki gündönümü deminde uzakta arada
Belki dar gecede carkta devranda

Canını hayatın kucağına atmışken
Ey kavaklarım kavaklarım işaret fişeğine ne luzum
Bir avuç yağmur damlasıyla
Bir tutam küldür sonsuzluğun deliçağlar yaşı
Eğer aşk katına çıkmışsa başımdaki sevdalık esintileri halleşmek zamanıdır
Gevşeyip giden zamana huzuru teslim ederek

Hayat...
Durmaksızın devam eden bir seyrin
Bazan hüzün limanına girer gemisi bazan sevince
Kalamarlarını koparmış fırtınaların karayellerinde boğularak
Süzülmüş su
Ya da güneş sevdalı yüzüstü bırakılan

Rüzgar mıdır...?
Benden soracaksın adını yurdunu
Nasıl ki ikindi tepelerinde gün
Akşamın sofrasına yorgun düşerken
Rüzgar deli
Ben deli,

Kimi zaman kardan beyaz
Ve buzdan soğuk kimi zaman
Gitmeye hazırlanan uzak zamanlar vedası gibi
Sunulmuş gülüşlerinden kalanlara akşamcı
Güneş leblebileri diye harcanması zor diyete
Mavilere yorulunca gökyüzü

Kuslar konacak mevsim göcecek bir devran bin kervan
Kulaklarinda teravih namazinin okunmus cigligi kalacak geceleyin aralikta
Ortaligi divaneye vermis yildizlar oylumu kimi fener alayinda
Kimi hayati yoklayip giden vadeler yitigi uzaktan uzaklara
Cöküyor iste bildigin gördügün eylendigin aksam ey gafil zaman
Acan yaprak solan cicek konan göcen güne bir olup

Caresi nedir diyeceksin belki
Belki söyleyip susacaksin yahut sordugunla sir gibi sessiz
Gizemli bir caydanlik gibi yanip tütmeye kaadar dembuhar
Kavun gibisinin yolda yazin
Akip giden zamanin dalgasinda keyfedip bir güzelce
Kavakligin orda kenara cekilip ben gibi

Bunun burası misafirlikmiş ya
Dilli dududan
Güllü dudaktan
Duvaklarını bahar bahar gün doğmasına
Aşmasına güneşin
Ne bellediydin..?

Seni seviyorum
Hayatımın canı gönlüyle kefili, seni geldiğim misafirlik
Ve beni kucaklarına kollarına sarınarak
Birdaha hiç benden vazgeçmeksizin iyimde kötümde
Hep benle, herzaman benimle bir
İçi boşalmış herbir yalnızlıklardan, herbir çekilmez kalabalıklardan