Hayat bir martı misali
Uçarken başımın üstünde
Kanatlarının rüzgarını
Kulaklarımda hissediyorum
Eski hatıralarımın sesini fısıldıyor
Tüylerinde eski dost yüzleri görüyorum
Oyunun sonuna geliyorum
Son canımı da boşu boşuna harcıyorum
Yoruldum
Tükenip tekrar başlamaktan yoruldum
Usandım
Silip tekrar yazmaktan usandım
Bir kağıt parçasına bağlı hayatlarınıza beni karıştırmayın
Metalinizi de ceplerinizde doyasıya şakırdatın
Sahip oldukça doymayan benliklerinizden beni arındırın
Çünkü asla bana sahip olmaya yetmez sahip olduklarınız
Yakın yıkın çıkarınıza ters düşenleri
Nereden bileceksin ki
Sabahı beklemeyi
Güneşin doğmayacağı korkusunu
Hiç yaşamadın ki
Nereden bileceksin
Hayallerin gerçek olsun mu istiyorsun?
Büyük hayaller kurma,
Evde otururken gidip çay koymayı hayal et mesela,
Dile ki bu sefer demini iyi tutturasın.
Ya da mutfağa gittiğinde kahvenin bitmemiş olmasını iste.
Ya da biraz daha büyük oyna,
Darbe yapacakmış birileri
Bak burada yapılmışı var
Asker botu tekmeleyecekmiş bizi
Bak burada tekmelenmiş milyon popo var
Git önce hesap sor o botlara
Önce kara eylülü sorgula
Yeter artık yeter
İstemiyorum hiçbirşeyi, hiçbirinizi
Beni artık bana bırakın
Hayallerimi çaldınız yetmedi
Rüyalarımı aldınız az geldi
Şimdi de beni benden almak için mi geliyorsunuz
Hep sararıp düşen yapraklara özenirdim
Solan bir çiçeğe imrenirdim
Ilık bir yaz sabahında
Çiğ damlası gibi buharlaşmaktı hayalim
Hep yıpranmış bir fotoğraf olmak isterdim
Kızıl bayrağın damarlarında dolaşıyor
Dalgalandır onu tüm vücudunda
Milyonların rüyası içinde yaşıyor
Büyüt onu yüreğindeki kanla
Rüyadır diyenler bırak rüya desin
Beni sevebilir misin
Sevgiye hasret tüm hücrelerim
Saçımdan tut da nasırlı ellerime kadar
Belki bir okşayışla geçer tüm sevgin
Belki de bir ömür sonra geçer sevgin
O ömrü benimle paylaşabilir misin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!