Umutlarımda doğup
Hayallerimde yaşıyorum
Her uyandığımda ölüp
Rüyalarımda diriliyorum
(2001 Ankara Atatürk Anadolu Lisesi)
Bir parçam kaldı sende be güzelim
Daha doğrusu bir diğer yarım
Tüm benliğimle arzuladığım güzel yarim
Gel bana da sana kana kana kanayım
Kokun tütsün artık yatağım yorganım
Bedenim seni sarıp yorulsun
Yalnızlığımın küçücük bahçesinde
Gönlümün mangalından dumanlı başım
Efkarımın bu etsiz pikniğinde
Soframa su niyetine döküldü gözyaşım
Neden hep hayaller hayal olarak kalır?
Çok yorgunum
Bari sen bekle be beni kaptan
Gövdemi susuz kaldıramaz oldum
Yoldan düştüm çoktan
Artık hiç adım atmayayım da
Sen götür beni buradan
Denizdeki dalgaları kim geçebilir
Onların hızı rüzgardan gelir
Martı sürüleriyle hangi ordu savaşabilir
Onlar denizin beyaza bürünmüş bahriyelisidir
O martılar ki bin kahkaha atar
Vız gelir bir milyon tane alay
Bu şehirde nehirler asfalt
Son gaz yüzer demirden balıkları
Çimento açar kaldırım çiçekleri
Balını toplar sokak köpekleri
Bu şehirde denizler yemyeşil
Uzun süre sonra tekrar içimden şiirler geçiyor,
Ne zaman konuşsam kusmaktan korktuğum şiirler…
Ama içimden hiçbirisini yazmak gelmiyor.
Lanet olsun ki biliyorum,
Ben o şiirleri defalarca duydum.
Duymaktan öte yaşadım seninle,
Aşk dediğin bir garip delilik
Yaşadıkça bulanır aklın
Kaybedersin kendini hayallerde
Gittikçe büyür gözlerinde aşkın
Bir gün öyle büyür ki bu hastalık
Altında ezilirsin ne olduğunu bilmeden
Bazı sabahlar güneş doğmaz
Horozlar bile sessiz kalır
Ama yine de duyulmam o sessizlikte bile
Kelimelerim yalnız benim kulağıma fısıldanır
Nereye gideceğini bilmeyen dualar gibi
Ezan bile okunmaz benim şafağımda
Beni sevdiğini söylüyorsun
Ama arkadaşça diye de ekliyorsun
Sevdiğin kişi ben değilim oysa
Sen benim arkadaşlığımı seviyorsun
Benimle severek konuşuyorsun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!