Sevinç Kavuk Şiirleri - Şair Sevinç Kavuk

parlama huyu dikkat et o kulağını çekerim
hırlamıyorum diye tesellimi de eklerim
hoş kendimle kendim hoş geçinir giderim
insanlar olunca konu, şiirini tebrik ederim

Eylül 2007

dikkate özenin değerini nasıl sevmeyim
yüreğin ilmek ilmek emekçisi
sen ey sevgili söyle ben nasıl sevmeyim
seni şiirden şiiri senden ayrı
bin kez düşünür de bir kere bile af etmem
kendimi eğer olursa bu kusurum

Sonsuz bir yeşil o mavi
Altın parıltısı sıcaklığı yakın
Gümüş parlaklığı uzak bir gri
Tertemiz bir beyazda
Bu hep bayram sevinci
Sanki melodisi martıların

''''Acılar ve zorluklarla örülü, hem oldukça sarsıcı bir yaşam öyküsüne sahip olanlardı çoğunluğu da, gerek bir kıta felsefesinin, özellikle de yorum bilgisinin, ki bu ''anlamayı anlamak felsefesi''dir. Öncülük eden felsefecilerden Özlem Doğan´da dahil dar bir çevre dışında da tanınmasına öncülük edebilecek felsefecilerimiz vardı yeryüzünde ve daha da olacak niceleri....''''' (alıntı)

her meslek alanında, her doğan ihtiyaca karşılık verebilecek
daha nice ‘yine bir yeni’ bölümler de aranacak...

Bana dokunmayan yılan bin yaşasın diye şu keyfiyeti

Göz yaşların rengi hep aynıdır
Gönül ferahlığı hep aynı
Rahatlığı hep aynı seyreder
Fesatlığı hep aynı
Her ülkenin şerefli insanları
Hep aynı anda, aynı mekanda

İnsan yaşamın göç yollarında
Gereğince mola verdiği duraklama devriyle
Yılları boyunca da kaşılaştığı kültürü
Din-devlet değişimi aşaması kaçınılmaz
Ya da zorunlu muydu?

Bir ayağı gençlikte, bir ayağı devlette olan durumdur darbe. Bilmeliyiz! Bir kabuktur, kırılmalı! Ordunun belini bükerek, elleriyle mezarını kazan halktan da alkışlatanlar, yani onlar konuşacak yoksa. Konuşulmalı!

Ordu millettir, Millet ordu! Konuşma kültürüyle uygarlığı karakter kazandıran, düşünürken konuşan, konuşurken düşünen bilinç özeninde bu aşk ile de, ordu, peygamber ocağımızdır. Bilmeliyiz ki, bu kavga bizim değil! Bu kavga, kürt lakabını tasdikletecek olan kürtleri kukla etmek değil! Kürt dedikleri, Türk milletinin efendisi olan köylüsüdür! Var mı buna yüreğimiz?

Köylü, milletin efendisidir!
Din, ruhumun varlığıdır!

İçimde fırtına kopar
Mutlak neden var oluşa
Yeterli bir gerçek diye
Fırsatı aşar da taşarım

Gönlümde his kıpırdar

Gürül gürül sesleriyle kalemlerine sarılmış ırmaklar onlar
Mis kokulu kırlara aşklarını yeşeren çiçeklerden selamlar
Benim şairlerimin, ozanlar, aşıklar, yazar, çizerler onlar
Biz sevgi çiçeklerine özlemlerini okudum, ne diyeyim?
Bir kuru teşekkürüm yetmez ki…

Düşünmeye coşmayı biliyordu Fransa
Yahudi yılışınca mı yapışır ahlaksızlık cana?
Büyük Fransa niye saptı küçülten ahlak yoluna?
Emen yarasa mı acaba, insanlık kan kaybediyorsa?

Avrupa’yı anlamak çok güç gerçekten