Sevinç Kavuk Şiirleri - Şair Sevinç Kavuk

beden özürlüğü acı yeterliğidir
bilgi yoksulluğu varlığı sızlatır.
sevgi aşk doğurur ayrılık değil
hesabı gönüllerin kendi payıdır

Aralık 2006

Nurlu okları sınırsızlığa ebedi milli irade
Çağdan çağa taçlandıracak o gençlik taze
Cumhuriyetidir istiklal ruhu ve amade
Mutluluğun rengi tek, yürek tek, bilek tek

Kanunlardır yöresel, o ihtiyacını belirler

Koynumda bir yığın
Meyvesi ayrılığın ve çiçekleri
Kucağımda bir demet
Ve bütün sözlerinde hâlâ varlığı
Kavuşmanın gönle sinmiş hasretten
Dinlenilir sevinci hep yinelenen

Üç kuruş rüşveti karakter seçtin
Memuriyet unvanını keyfine eğdin
Eğri duruşa Türk denilmez, buna duyarsız kaldın
Çaldığını damarına duvar ettin, çatırdasın yüreğin
Duyduk duymadık demeyin, sitem sindirmekteyim

Masa başı sohbetinde birbirine yükselmek yücelerek
Okunuyor tarihler boyunca bütün kavgalar inceltilerek
Bugüne taşınan o hassaslığın yarına emanet edilmeyerek
Hür düşünce hür sevişmeye hazırlanacak çalışma alanı
Bilim gibidir kendinden geçmişçe istisnasız bir emek
Bir şiir yüreğin Şair aşkına soyunabilmesidir dileği

Duygusu doğa
Kucağı ana, kanadı çocuk
Nöbet tutan atadır vatan
Dalgalanan umut
Varolan mutluluk
Önünde sustuğum duygular

Elbet tek arkadaşlık, akranlık, sevgili
Gönlümün bu nişanları bırakmayı da bilmeli
Yüzüm bir tek çocuğumla gülmemeli
Nice yavruların yolunda ışık doğmayı bilmeli

Bir tek sana aşık olamam

adı türban da olsa ve benzer aynı görselliğe
eğer görevli isem bir memuriyette
veya bir memuriyette tesadüfen ziyaret ise
kalıplaşmış düşünceyi kıyafetli kardeşlerime
her rastladıkça elimi uzatmayacağım
sessiz bir selamlaşma sorumluluğumdur…

Beni yaratan Allah’ıma şükrediyor ve o Türklüğümle konuşuyorum... sizin Türkçeniz nedir? ...

Türk toplumu olarak tarihinden bırakılan varlığın, emeklere şeref ve onurunda kendimi tanımayı konuşuyorum.... sizin Türkçeniz nedir?

İnsanlığa aşkın Türklük sözü olarak anlamaya doğuyorum gün ve gün... Türkçeyi her yeniliğe doğuşumla konuşuyorum... sizin Türkçeniz nedir? ...

Bir ayağı gençlikte, bir ayağı devlette olan durumdur darbe. Bilmeliyiz! Bir kabuktur, kırılmalı! Ordunun belini bükerek, elleriyle mezarını kazan halktan da alkışlatanlar, yani onlar konuşacak yoksa. Konuşulmalı!

Ordu millettir, Millet ordu! Konuşma kültürüyle uygarlığı karakter kazandıran, düşünürken konuşan, konuşurken düşünen bilinç özeninde bu aşk ile de, ordu, peygamber ocağımızdır. Bilmeliyiz ki, bu kavga bizim değil! Bu kavga, kürt lakabını tasdikletecek olan kürtleri kukla etmek değil! Kürt dedikleri, Türk milletinin efendisi olan köylüsüdür! Var mı buna yüreğimiz?

Köylü, milletin efendisidir!
Din, ruhumun varlığıdır!