Sevinç Kavuk Şiirleri - Şair Sevinç Kavuk

Bir ilk anlayış olarak selam:
İnsanım diyebilmenin oluş meydanıdır
Selam bir varoluştur birliğe.
Buradayım ben de diyebilmek.
Allah var ettiyse ben yokum diyemem.
Şiirler, şiir yüreklerdir. Her yürek bir şiir.

Kulakları yok diye karnından argümanlamak zor olur
bir çıkış kümesinin değişkenine verilen bu ad
bu yüzden el ve ayaklarla bahaneler olur.

Kötü argüman daha kolay savaşılır,
şekillendirdiğini bozmamak yeter buna.

bana sen,
ve bir şarkı mırıldanıyorsun benim için,
18´de hayali, heyecani olan,
şimdi 30,
hiçbir şeyi, bir ümidi dahi olmayan…..
Ve diyorsun;

Vicdana sığınak kalmasın şans Allah’tan
Savaş adiliğine her rahatlığı yol et, körü körüne seril
Karıştır ve beslen ortalık şaşkınlıktayken
Kaçak için yurt aranıyor keyfiyetini bildiğince geril…

Esnektir ağaç, ahşap inşasına can taşıyan sıcaklık

Terör siyasetini başıma ahkam kudurma
Terörlüğe sevdanı sustur artık, vahşet kusma
Canımı korumaya bile yasak diyen ağzına
Aklım sağduyulu, ahlakın tokat atmadıysa
Eni sonu insansın, sadece Avrupa’da
Can kıyma hakkı mı teknoloji, gücüne dayanma?

hayalsiz bir yaşam
………………serüvensiz aşk gibidir
meleklerin kanat açtığı yürek
………………yüzen bir gemi gibidir
köprüden geçer gelin süzgünlüğü
………....…......hedeften o sevgisidir

Sen ben ve ölümsüzlüğü
Yanıyor yüreğimde kokun, hasretine kor içinde
Üç gülden bu demetin her günü

Alışkanlık deme ne olur sevgili
Yanımda olan varlığına

Hatırlamaya sürülen sürgüymüş.
Kötü belleği olan
vicdan azabından tasarruf da ediyormuş.
Bu yüzden mi Çin´liler;
En kötü mürekkep en iyi bellekten daha iyidir der.

Annem, okur yazar değil ve köyün güzelliği
Annem, çok köylerin içinde en iyi at binicisi
Annem, köpeği, kekliği, atı, kuzusuyla
En iyi yetiştirici, eğitici, öyle sonsuz sevgili ki…

Mahallede, bahçede, evde başı yazmalıydı

İlkbahar /o göz eden bir sevimli delikanlı
Çiçek donatılı filizler arasında
Leylekler, kırlangıçların cıvıl cıvıl yaşamına
Ormana, tarlaya, tepelere, derelere
Yeşilliğe... mavilerle