Sevinç Atan Şiirleri - Şair Sevinç Atan

Yücelir göklere canlar
Aşk ile dönüp duranlar.
Kâbe’ye köprü kuranlar,
Düğün dernek sema eyler.

Sevmek seni çöllerde su bulmak gibi bir şey.
Mehtâba bakıp yâre kavuşmak gibi bir şey.
Anmaksa her an ismini bir sır gibi cânan,
Güllerle açıp yar diye solmak gibi bir şey.

Hiç sönmeyecek bir kora dalmak sana kanmak.

İmbatla coşan sır dolu İzmir gecesinde,
Bir martı olaydım Pasaport İskelesinde.
İlhâm alarak her vapurun şen gelişinden,
Bir martı olaydım Pasaport İskelesinde.

Sevdâyı içip körfeze varmış dolunayda,

Girdâba düşen gönlüme baktım neye benzer.
Gamzeyle vurulmuş kanayan sîneye benzer.
Dermân arayıp yar diye döndükçe umarsız,
Sessizce yanan bir deli pervâneye benzer.

Sevinç Atan

Alır, ötelere götürür beni,
Gözüme takılan her mavi nokta.
Elimde sanırım hala dümeni,
Ne zaman bir tekne görsem ufukta.

Özlem çiçekleri içimde iri,

Süzülüp geçtiği yerler bana girdâp oluyor.
Kopuyor fırtınalar, kalbime sevdâ doluyor.
Yakıyor bağrımı bir kor gibi mahzun duruşu,
Kopuyor fırtınalar, kalbime sevdâ doluyor.

Soluyor sanki güneş, gökyüzü öksüz kalıyor.

KUL OLAMAZSIN



Böyle kırık dökük kapıma gelme.
Bir daha kalbime yol bulamazsın.

Sahralarda bırakıp yak cismimi, diyorsun.
Bir sen varsın sitemle böyle anacak beni.
Rüyada bile görme, yırt resmimi diyorsun,
Bulunur mu saracak sen gibi kucak, beni?

Seni yakacak isem, ben nasıl yanacağım?

Gözlerime hiç bakmadın, giderken,
Hasret dolu yıllar girdi araya.
Ben bu aşkın diyetini öderken,
Hangi rüzgâr attı seni buraya?

Gönlümüzde sevda varken, yalansız.

Sen uzaklığınca varsın.
Ben olmadığımca deli.
Al götür her şeyini yanında,
İnsan yokluğunca sevilmeli...

Bir nefes olsun bırakma,istemem.