Sevinç Atan Şiirleri - Şair Sevinç Atan

'Sevdalar çıkmazı'nda kaybolan, kor yürektir
Bir günlük ömrü olan, biçare kelebektir.

Güne hasret geceler doldurunca her yanı,
Duyarım mısralarda yüreği hâr olanı.

Herkese nasip değil,
Asker olmak hudutta.
Al Bayrağın rengi var,
Yerde, gökte, bulutta.

----------------------------------------

Çok şey değil istediğim, a benim cânım efendim.
Madem ki bu gece şensin,bana güzel bir şey söyle.
Bir yıldıza meyledenim,yoktur alemde menendim,
Seyyare-i aşkım sensin, bana güzel bir şey söyle..

Yaz akşamı gel gör ki bu sâhil neye benzer.
Kalbim senin aşkın ile pervâneye benzer.
Varsın yüreğim Karşıyaka'm sen diye yansın.
Sensiz bu gönül ah deli divaneye benzer.

Estikçe deniz yelleri cennet sana eştir.

Unutmak dediğin nedir ki gülüm?
Bırak kör olmasın ah bu şarkılar.
Bir daha söylersem lâl olsun dilim,
Bırak kör olmasın ah bu şarkılar.

'BİR BAHAR AKŞAMI RASTLADIM SİZE.'

Nice şahlar, sultanlar dize gelmiş önünde.
Sen, tarihin koynunda saltanat süren “Şehir”.
Soylu krallıkların izi kalmış dününde?
Sen zaman tünelinde, bin umur gören “Nehir”.

Şehzâdeler seninle yücelmiş hünkârlığa.

Gitme,
Bütün güneşleri peşine takıp.
Beni,
Günebakanlar gibi,
Boynu bükük bırakıp,
Gitme.

Bir büyük deprem gibi vurup geçtin ömrümden,
Bilmem bu enkazla ben nasıl baş edeceğim?
Afet sonrası gibi viran olan gönlümden,
Nasıl af dileyecek, nereye gideceğim?

En parlak yıldızların, en mavi denizlerin,

Bir bitmeyecek nağme yazar gözleri kalbe.
En mâvi denizler gibi sonsuz olanından.
Değdikçe sitem hançeri, kor sözleri kalbe,
Hasretle coşup can bulur aşk, kül kalanından.

Mahzun geceler varmaya yol olmasa yâre,

Cihânın nakşına kanma, gel diyor yüce Mevlâna.
Bahtın siyahını anma,gel diyor yüce Mevlâna.
Göklerin sonsuz rahmeti sel gibi yağsın üstüne,
Yüreğin yıkanmaz sanma, gel diyor yüce Mevlâna.

Gel ki,ürpersin cân evin,kudüm ile semâ eyle,