Seval Tarhan Şiirleri - Şair Seval Tarhan

Güldüğüme bakma sevgilim.
Hançerin hala yüreğimde.
İhanetin hala gözlerimin önünde.
Yalanların hala kulaklarımda.
Ama şuda bir gerçek ki ,
Gülüşün hala aklımda...

İsyanım var.!
Seni bana getirmeyen yollara,
Seni karşıma çıkarmayan sokaklara.

İsyanım var.!
Seni benden alanlara,

Kalbimi ısıtan şey,
Gözlerindi.
Soğutan şeyde,
Kötü kalbindi...

Duygu karmaşası içindeyim.
Bir yanım insanları çok severken,
Diğer yanım tiksiniyor.
Bir yanım çok mutluyken,
Diğer yanım acı çekiyor.
Bir yanım konuşmak isterken,

Karşımda duruyorsun.!
Elimi uzatacak kadar yakın,
Sevebilecek kadar uzaksın.
Dokunmayı bırak, Bakmaya kıyamıyorum.
Sen o kadar güzelken,
Kalbimi kırabilecek kadar çirkinleşmeyi nasıl başarıyorsun?

Yitirdim;
Umudumu,
Güvencimi,
En çokta kendimi.

Tükendi;

Bende hep bir umut.
Keşkeler hiç bitmedi hayatımda.
Keşke şöyle olsaydı,
Keşke böyle olsaydı.
Sonra anladım ki,
İnsanı keşkeler tüketirmiş...

Korkuyorum.
Çok korkuyorum.
Daracık yerde,
günlerce,
günlerce sıkışıp kalmaktan çok korkuyorum. Sesimi duyuramamaktan,
nefes alamamaktan ,

Kusur gözde değil de gönüldeyse eğer,
Ne yaşarsan yaşa, görmez insanoğlu.
Hissetmiyorsa acını sevdiğin,
Milyon kere yoruldum yazsan'da satırlara,
Ne fayda...
Değer sana değil de , veriliyorsa o bedene,

Aynı bakıyoruz.
Farklı görüyoruz.
Ben sende güzelliği,
Sen bende kusuru...