Serkan Zeytun Şiirleri - Şair Serkan Zeytun

Saat kapısını dövmede gece yarısının,
El ayak çekildi kuytulara
Hayalin de çıkar gelir birazdan
Anlamdım rüzgâr sensin, bu serinlik sana.

Es ara sıra doğudan batıya,

Anladım ki aşk şiiri yazamıyorum
Senli başlasa cümleler bensiz bitiyor.
Sığdıramıyorum sözcükleri satırlara
Ya da hep eksik kalıyor bir yerleri.

Anladım ki aşk şiiri yazamıyorum.

Ay çıkmış geceye
Bir alaca karanlık ısıtır içimi
Saat biri gecenin
Vurur kıyılarıma sustuklarım

Ay çıkmış geceye,

Kara kalem çizimler var her yerde
Bir çocuk acemiliğinde düzensiz
Her köşe başını sarmış yalnızlığım
Bakışların düzensiz, bakışların anlatım bozukluğu.

Beklilerle yaşıyorum bu aralar zamanı

Gözlerim yangın yeri,
Gözlerim uyku hasretinde.
Acı,
Acı her yerde.
Hava alabildiğine sıcak.
Çay bir o kadar soğuk.

Bir ay çıkar gecenin karanlığından
Uyanır gün uykusuna yatmış kuşlar.
Sessizlik çoktan çökmüştür ören yerlerine.
Yanan son köz parçası da örtünür kül rengi sarhoşluğu üstüne.
Kavak ağaçlarının sesi duyulur ötelerden.
Bir dedikodudur dolaşır yaprakları.

Bir garip yalnızlık bu
Tarifi zor, anlatması güç.
Bir garip şey umut etmek,
Boşluk gibi, ihtimallerle süslü.
Ne bileyim işte bir garip
Ve gözlerin sonsuzlukta öylece.

Sahiplenilmemiş bir gökyüzü istiyorum
Hoyrat bakışlarla kirletilmemiş
İçinde yıldızların gizlendiği
Mavisine pranga vurulmamış.

Kirletilmemiş bir gökyüzü istiyorum

Bir gün bir yerde karşılaşalım
Önceden sözleşmeden
Herhangi bir yer belirlemeden,
Öğle sıcağında ya da akşamüstü,
Bir gün bir yerde karşılaşalım.

Bakışların uzak bir açıyla düşüyor şimdi.
Senden sonra sararmada her bir yanım
Eylül mü geldi, sonbahar mı bu
Uyku çöküyor gözlerime
Ve ne yalan söyleyeyim özlüyorum seni