Ben denizden korkardım
Gözlerinde boğuldum
Aklım zaten sendeydi
Tam kalbimden soyuldum
Ben yağmurdan kaçtım da
Seher yeli esip savuruken saçlarını gül kokusunda boğulsun evren
Güneş ışıldasın gözlerine kamaştırsın bir parıldamayla aniden
Bir yer var, bir diyar çok da uzakta değil kanatlarımızla yüzsek varırız erkenden
Yine sana yorgunum, sensizliklere
Kalp dayanamıyor bizsizliklere
Yoksan korkarım, alışamam sessizliklere
Dön ki, diyeyim günaydın,
"Hoşgeldin kadınım gün aydı"
Güneş birgün daha sensizliğe doğdu bugün
Ve ben ellerimle topladım sensizken biriktirdiğim binlerce hüznü
Belki gelmeyeceksin ama benim özlemim değil dünlere
Ben isterim güneş doğsun yarınlara
Şimdi sen gitsen de uzak diyarlara
Ben sana şimdi konuş diyemem ama fazlaca sustun zaten.
Sensizken sabahı bekleyemem, olsaydın kalkardım erkenden
Her hatırdan vazgeçilse de; geçilmiyor tenindeki gamzenden
Artık bitsin karakışlar, bir hayli üşüdüm güneşi beklerken.
Ben sana dur diyemem ama fazlaca uzaklaştın benden
Bir haykırışı olmalı insanın, dilinden kelam dökülmesede
Sessiz sessiz içine içine haykırmalı, patlayana değin
Kulaklarda zar bırakmamalı hatta, hatta korkutmalı devleri
Kaf dağının öte ucundan yankılanmalı derin derin
Susmak en büyük haykırıştır, duyması gereken duyunca
Bu evrende bana sensizlik nasip olmasın
Elvedana yorgun düşsün kulaklarım duymasın
Yeşersin papatyaların, sonbahara solmasın
Zamanı gelmesin gurbetin yollarımız kapansın
Adını dilime doladım, bana hoşgeldin kadın
İster kuş tut ağzınla
İster getir suları bin dereden
Varsa yastığa baş koyamamak
Bir isteğim var kırık pencereden,
Sana bakıp için için ağlamak.
Bir bakışınla sineme lüzumsuz yaralar açtın
Sanki usul usul döşedin milyonlarca mayını
Her infilak edişinde gözümden yaşlar saçtım
Ağlamıyorum sadece gönlüme sen kaçtın
Keder edinme, derdine yanar olurum melal
Senin yolların bana kadar
Sanki alın yazısısın, bir kader
Sen ki koca bir aşksın
Bana kadarsın, kadersin, kedersin
Benim evrenim sadece sen kadar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!