Bu gece yazmıyorum,
Beklemeyin.
Çünkü ben,
Çok üzgün olduğumda yazarım.
Bu gece ise,
Çok çok üzgünüm.
Sen benim için istiyorsun,
Ben senin için yapıyorum.
Ne sen mutlusun,
Ne ben mutluyum.
Şimdi bedenimde ki tüm ağrılar,
Kalbimin bana mirası.
Aşk ruhumun ev sahibi,
Sancılar, gecikmeyen kirası.
Renklilerle beyazları,
Ayırmaya dikkat ettiğimiz kadar.
Dikkat edemedik,
İyi ile kötüyü ayırmaya.
İşte bundandır,
Meleklerin bize kırgınlığı.
Boş sokakları,
Gerçekten boş mu sandın.
Orada kırgın yüreklerin,
Atımları dolaşır.
ırlangıcı olmalıdır,
Her gökyüzünün.
Kırlangıcı ben olayım,
Senin gül yüzünün.
Bülbülü şair yapmış,
Kırmızı gülün rengi.
Artık,
Kafes altın olsa da,
Gümüş olsa da,
Hiç olmasa da fark etmez.
Ey çılgın insanlık;
Şu beş şeyi yapmadan,
Sakın ölmeyiniz.
Kelime-i Şehadet getirin,
Beş vakit namazı kılın,
Ramazan orucunu tutun,
Kısa şiirler yazarım ben.
Gücüm ancak buna yeter.
Yokluğun öyle ağır ki,
Dört satırlık sensizlik,
Koca bir romandan eder.
Bir tür kıskançlığım var,
Tüm şairlere karşı.
Seni başka biri,
Daha güzel anlatabilir mi diye.
Aslında düşündüğünüz gibi biri değilim.
Ama bunu ancak ben anlayabilirim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!