Neyi sevdiysem dünyadan,
Elimde hep tozu kaldı.
Koştum koştum peşinden de,
Yetişemedim sadece izi kaldı.
Yorgun düştü zavallı yürek,
İçimde elemli bir sızı kaldı.
Yazan sensin Ya Rab'bim.
Yazdıran da Sensin.
Ben arada bir kalemim.
Etten ve kemiktenim.
Kalk gidelim dedi.
Kalktım,
Gidemedim.
Ayrı yönlere olduğunu söylemedi.
Göz görmeyince,
Gönül katlanıyor demişsin.
İyi de,
Kalbimin göz kapakları yok ki.
Hani yorgunluktan,
Ayakların sızlar ya bazen.
Bir de üzerine ayakkabın vurur.
İşte aynı öyle de,
Bazen aşk da vurur.
Bazı aşklar,
Bazen bir şey yıkılır içinde.
Ama enkazı kaldırmaya,
Kıyamaz ellerin.
İstersin ki;
Göçük de,
Yıkıntı da olsa,
Gözlerini kapat istersen.
İnan,
Dudaklarınla da görebilirsin.
Bence can taşıyor dudakların.
En az gözlerin kadar.
Hangi şiirle anlatayım seni.
Hangi kafiyeye sığdırayım.
İnsan dediğin,
Daha bir kaç bin yıldır var.
Gelişmemiş henüz dili,
Seni anlatabilecek kadar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!