Huzurdan kovulduğuna,
Şeytan bile bu kadar,
Üzülmemiş olsa gerek.
Çünkü o şeytan,
Biz insanız,
Şeytana şeytanlık gerek.
Bazı kitaplar,
Hiç bitmesin.
Bazı insanlar,
Hiç gitmesin.
Sadece istersin.
Seni bir an bile görmek,
Gözlerimin varlık sebebiymiş.
Tanımak seni bu dünyada,
İyi ki yaşadım demeye,
Fazlasıyla yetermiş.
Hangi şiire başlasam,
Sonu sana varıyor.
Hangi yola çıksam,
Ucunda bekleyen sen.
Tüm dualar,
Aminle bitiyor.
İstiridye misal kalbim;
Değersiz,kaba,kırılgan.
Onun kıymeti;
İçinde taşıdığından.
Beyaz,parlak bir inci.
Adı,senin adından.
Öyle yumuşaktı ki kalbi;
Yüzüne baksam,
Kalırdı gözlerinde,
Gözlerimin izi.
Senin bir sitemin evladır.
Elin bin methiyyesinden.
Sözüme şahit Mevladır.
Sen dediysem,hakikaten sen.
Aşk bir yarış değil ki,
Kazanmak için sevilmez.
Ama kaybetmeyi de,
Kimse hak etmiyor.
Nerede kaybettim?
Diye soruyor ya hep insan.
Halbuki önce,
Kazanmak gerekmez miydi?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!