Yazamıyor insan bazen.
Şiire de küfür edesi geliyor.
Hani noktasından virgülünden,
Uyağından hecesinden diyesi geliyor.
Neden biliyor musun?
Çünkü hiç bir şiir,
Ben sana,
Şiir okuyamazsın demedim ki.
Şiir olamazsın dedim.
Halbuki ne de kolaydı,
Beyaz bir kağıtla,
Kalbinin buluşması.
Bir şiire baktım,
Bir sana.
Bir şiire baktım,
Bir sana.
Bilemedim;
Ben hanginizi yazdım.
Bilir misin?
Bir kokusu vardır,
Şiirlerin de.
Yazıldıkça,okundukça,
Siner aşıkların üzerine.
Eli kalem tutan,
Herkes cepheye.
Bugün sözlerin yangını var.
Yazın bin el ile,
Bin kalem ile yazın.
Anlatın nasıl?
Hani hohlayıp hohlayıp,
Cama bir şeyler yazarsın ya.
Bende oflayıp oflayıp,
Cana bir şeyler yazıyorum.
Birazda ağlıyorum.
Sonra şiir oluyor.
Sana kavuşmak umuduyla,
Yaşadığımı sanma.
Sebep mi gerek?
Sen yaşıyorsun ya.
Kalbimde bir sergi açıldı bugün.
Sıra sıra sevmeler.
Hep senden alıntılar,
Ama
Farketmediler.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!