Çaresi yok,
Yürek yangın yeri.
Ne yazık harici kullanılır,
Tüm yanık merhemleri.
Herkesi yanlış anla.
Ama şairi anlama.
Ruhundan hayat döker,
O,kelimede ki anlama.
Neresi yar?
Neresi yer?
Anlayanlar,neredeler?
Durayım önünde öylece,
Başım eğik önümde öylece.
Nerede yar?
Hani kendini güçlü sandığın anlar var ya,
Aslında onlar yoklar.
Bir kapının ardına gizlenip bize gülüyorlar.
Bu yüzden eksik yaşıyoruz hep,
O devasa hayatları.
Ve işte bu yüzden,
Çıktım son yolculuğa,tahtadan bir sandal ile.
Ruhum tutturulmuş bedene,pamuktan mandal ile.
Madem yola koyuldun,
Tadını çıkar.
Sonuna ulaşıp ulaşamayacağını,
Asla bilemezsin.
Bir de ana sayfası,
Olmalı yüreğinin.
Kırıldığında birilerine
Tek tıkla dönebileceğin.
Dudak okuyamam bel ki,
Ama yürek okurum.
Yeter ki yüreğimle çarpsın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!