Yükün ne?
Diye sordu.
Yüküm yok dedim.
En ağırını taşıyorsun dedi.
Senden önce de,
Yaralarım oldu benim.
Ama hiç birisi için,
İyileşmesin diye dua etmedim.
Hayat denen geldi geçti,
Ecel kurşun deldi geçti,
Dünya bayat vakti geçti,
Gelen gider,giden durmaz.
Yollar uzun varamadım,
Yüreğimin yarısı senin hakkındı.
İşte bu yüzden hep,
Yarım çarpar benim kalbim.
Ve bu yüzdendir,
Zamansız eceli bekleyişim...
Tüm ağırlıkları atsamya omuzumdan.
Aman sende deyip yürüsemya hayata.
Silkelensem tozumdan toprağımdan.
Pasımdan,kirimden arınsamya.
Nasıl,ne zaman,nerede?
Bunlardan kime,ne fayda?
Varıp,
Yumuşak yatağa uzansam,
Herkes uyudu zanneder.
Az önce öldüğüm den,
İnan hepsi bihaber.
(Şahit Olan, Her Zaman Ve Her Yerde Hazır Ve Nazır Olan Allah)
Ne fezada aramalı seni,
Ne de yerde.
Her yerde bulur seni,
Akıl mevcutsa serde.
Terk edilmiş bir bank gibiyiz.
Üzerine isimlerimiz kazınmış.
Yaşanmışlıklarla beraber.
Biraz kahkaha sinmiş,
Eski yaşlı tahtalarına.
Biraz haylazlık,
Her şeyin hızla ilerlediği bu çağda,
Acılar hala neden yavaş?
Hani yavru köpekleri,
Evin yolunu bulmasın diye,
Uzak yerlere bırakırlar ya.
Peki beni hangi dağın ardına,
Yolluyorsun yüreğinden,
Sana dönmeyim diye.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!