Ne kadar az sevmişiz,
Bu kadar çok acıya karşılık.
Aslında her yaraya,
Varmış bir merhemimiz.
Bitmesinden endişe,
Bir türlü sürememişiz.
Acıkmıyorum,
Yemek yiyorum.
Yorulmuyorum,
Ama uyuyorum.
Mutlu değilken,
Gülümsüyorum.
Doğduğun gün,
Nişanlanırsın ecelle.
Öldüğün gün,
Kıyılır nikahın.
Boşa dememiş,
Mevlana;
Daha sensiz ilk gününde,
Bu şehrin kutsallığı bozuldu.
Artık ne kalbim bakir,
Ne de çok sevdiğim bu şehir.
Hadi uyu sevgilim.
Sen de yorgunsun.
Bak sokaklar sessiz.
Yüzünde hüzünden,
Yumuşak bir iz.
Yağmur yağarsa,
Seni sevdiğimden beri,
Ağzımda hep bir şeker tadı.
Bu yüzden mi şeker pembedir?
Aşkın gerçek adı.
Sen de benim,
Şemsiyem ol.
Yalnız hüzne açılan.
Sırılsıklam ıslatan.
Ama hiç acıtmayan.
Bir şiir yazarken ağlarım,
Bir de sen aklıma gelince.
Zaten ben hep,
Sen aklıma gelince şiir yazarım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!