Gelse de doğum günün şimdi,
İyi ki doğdun denmez ki sana,ayıp.
Sanki sen hep vardın da,
Biz sonradan geldik yanına,
Bir,iki,üç diye sayıp.
Kırık bir kalemin ucuna,
Nasıl takılırsa satırlar.
İşte gözlerin aklıma öyle takıldı.
Ve ben,
Kömür kokulu bir kış akşamında,
Bu şehirde seni aradım.
Benim senden,
Ne farkım var.
Senin yüzün düşse,
Benim gözlerim ağlar.
Bildik kelimelerle gelme bana.
Tanıdık cümleler fısıldama kulaklarıma.
Yazacaksan eğer,
Yeni bir lisan olsun kullandığın.
Sadece, nasılsın de yeter.
Varsın.
Yüreğimden geçeni merak mı ettin?
Demek ki kendini fark etmedin.
Çıktım da senden yola.
Nereden bilirdim,
Yine sana varacağımı.
Tahmin edemezdim ki,
Gözlerimi burada kapatıp,
Senin gökyüzüne uyanacağımı.
Sensiz geçen,
Hiç bir güne sövmedim.
O günlerin içinde,
Sen de varsın diye.
Seninle güzelim ben.
Ben seninle varım.
Sensiz koyu sessizlik.
Sensiz körüm,sağırım.
Bu gün,
Yine sensiz uyandım.
Ne garip,
Her seferinde ki şaşkınlığım.
Sen olmasaydın da,
Belki ben yine olurdum.
Ama,
Ben olduğumu bilmeden.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!