Kocaman bir kalbinin olması,
Ne işe yarar.
Eğer içinde,
Küçücük de olsa,
Bir aşk taşımıyorsan.
Unutma;
Tüm şiirlerim sana yazılmalıydı,
Tüm hüzünler yokluğundan.
Evvel aklıma düşen olmalıydın,
Son nefeste aklımda tek kalan.
Her seste adını duymalıydım,
Peygamberlerin duasıyla,
Büyümüş çocuklardık biz.
Ondandır;
Ne zaman burulsa içimiz,
Babalarımızı arardı,
Yaşlı gözlerimiz.
Hiç bir şey yazamıyorum bazen,
İçim bunca şeyle doluyken,
Nasıl tek damlası sızmıyor?
Evet yokluğun sıvıyor,
Tüm çatlaklarımı.
Ben yekpare sensizlik oluyorum.
Ne vakit sen aklıma gelsen.
Zaman tükeniyor ellerimde.
Ya ben vakitsizim sende,
Ya da akreple yelkovan,
Takılı kalmış gözlerinde.
Neden geceler bazen bu kadar uzundur,
Kelepçeli hayaller gelir geçer gözümden.
Kalın,kirli duvarlar sarar uykumu,
Uyanamam,bağıramam,yaşlar akar yüzümden.
Yer sallanır,gök delinir sanki,ama her şey suskundur.
Suyla yanmak diye bir şey var.
Hayır,
İçinde ki hidrojenden falan değil.
Bakışlarının ıslaklığından.
Yaşamaya hak kazanmışsın,
Ölmeye de hak kazan.
Öyle bir yaşa ki,
Öldüğüne sevinmesin,
Mezarını kazan.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!